Sayfa(747-774): | |||
   Ey Üstâdımız Efendimiz! Umum kadirşinas insânlar Risâle-i Nur’u ve sizi ebediyen tebcil ve tekrim edeceklerdir. Tahkikî îman dersleriyle îmanımızı kurtaran cihanbaha ve cihandeğer bir kıymette olan Risâle-i Nur’u bütün ruh-u cânımızla, bütün mevcûdiyetimizle seviyor ve tekrim ediyoruz. Bu aşk ve bu muhabbet, bu tâzim ve bu hürmet, nesilden nesile, asırdan asıra, devirden devire intikal edecektir. Evet, Risâle-i Nur’daki hakaik-i Kur’aniyye öyle bir kuvvettir ki: Bu kudret karşısında, küfr-ü mutlakın ve dinsizliğin temelleri târumâr olacak; inhidam çukurlarına yuvarlanarak geberecektir. Bâki kalanlar, îman ve Kur’an nuruyla felâh ve necat bulacaklardır. Evet dağları, taşları, pamuk gibi dağıtacak, demir ve granitleri yağ gibi eritecek derecede olan bu kuvvet-i Kur’aniyye dünyayı nur ve saadete gark edecek. Bu Nur-u Kur’an, îmanların kurtuluşunda, dünyaya hâkim ve hükümran olacaktır...  Kelimenin manası için üzerini çift tıklayınız. | |||
